پایان نامه علوم سیاسی - تاثیر گفتمان های سیاست خارجی ایران بر نقش ایران در خلیج فارس

پایان نامه علوم سیاسی تاثیر گفتمان های سیاست خارجی ایران بر نقش ایران در خلیج فارس

پایان نامه ارشد علوم سیاسی-209 صفحه

((فایل  Word و  قابل ویرایش می باشد.))

بعد از پرداخت به راحتی همان لحظه می توانید آن را دانلود کنید.

پایان نامه ارشد علوم سیاسی - تاثیر گفتمان های سیاست خارجی ایران بر نقش ایران در خلیج فارس

The Impact of Iranian Foreign Policy Discourses on Iran's Role in the Persian Gulf

  قیمت انجام پایان نامه  از 2 میلیون تا 4 میلیون تومان متغیر است که پایان نامه های  آماده قیمت ناچیزی دارند.

پس منصف باشید و قیمت ها را با هم مقایسه کنید.

((((پایان نامه ها و تحقیق های تخصصی سایت حاصل زحمت محققین سایت می باشد و  اینترنتی نیست.))))

 

چکیده 

سیاست خارجی کشورها تحت شرایط و موقعیت های گوناگون در حال تغییر و دگرگونی است. این امر به شرایط داخلی و بین المللی هر کشور بستگی دارد. برخی از شاخصه های سیاست خارجی نظیر موقعیت جغرافیایی جزو عوامل باثبات محسوب می شوند که باعث پایداری و تداوم سیاست خارجی یک کشور می‌شوند، ولی عوامل دیگری نظیر نقش و شخصیت تصمیم گیرنده در هر کشور جزو شاخصه هایی است که به پویایی تصمیم گیری در سیاست خارجی کشورها منجر می شود. این امر منجر به شکل گیری بحث گفتمان در سیاست خارجی شده است. در جمهوری اسلامی ایران نیز از ابتدای پیروزی انقلاب تا کنون سیاست خارجی متأثر از گفتمان های مختلفی بوده که بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی حاکم بوده است. این امر بیانگر آن می‌باشد که گفتمان‌های سیاست خارجی در جمهوری اسلامی محور اصلی رفتار سیاسی و همچنین قالب بنیادین به کارگیری قدرت در رفتار منطقه‌ای و بین‌المللی است. نمود بارز تأثیرات این گفتمانها در حوزه سیاست خارجی در محیط پیرامونی کشور، به‌ویژه خلیج فارس قابل مشاهده است. از بدو پیروزی انقلاب اسلامی، در دولت موقت، دوران جنگ، دوره ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی، خاتمی، احمدی نژاد و روحانی، سیاست خارجی جمهوری اسلامی در قبال منطقه خلیج فارس متغیر و متفاوت بوده است. میزان و شدت این تفاوت در نمایندگان دولت های اصولگرا و اصلاح طلب بیشتر بوده است. از این رو سؤال مهمی که مطرح می شود این است که گفتمان‌های حاکم بر سیاست خارجی در دوره ریاست جمهوری سید محمد خاتمی (84-76) و احمدی نژاد (92-84) چه تأثیراتی بر نقش ایران در خلیج فارس داشته است؟ فرضیه پژوهش اینگونه مطرح می شود که گفتمان حاکم بر سیاست خارجی ج.ا.ا. در دوران ریاست جمهوری خاتمی با بهره گیری از اصول تنش زدایی و بر پایه تعامل، همکاری و مشارکت، نقشی سازنده در دستیابی به منافع ملی و تأمین امنیت در خلیج فارس فراهم کرد و همچنین گفتمان سیاست خارجی احمدی نژاد بر پایه شعارها و تفکرات آرمان گرایانه موجبات کاهش نقش و تأثیر ایران بر تحولات خلیج فارس و تضعیف منافع ملی در این منطقه گردید. پژوهش حاضر با روشی تحلیلی- تبیینی و با جمع آوری مطالب مربوطه از مقالات و کتابهای فارسی در نظر دارد در درجه اول گفتمان های مختلف در سیاست خارجی را مورد بررسی قرار دهد، سپس به مقایسه گفتمان های حاکم بر سیاست خارجی دوره ریاست خاتمی و احمدی نژاد در منطقه خلیج فارس بپردازد. شواهد نشان می دهد رویکرد تعامل گرا مبتنی بر گفتگو و مصالحه در مقابل رویکرد سخت افزاری و تهاجمی، اعتمادآفرینی بیشتری در بر دارد و امنیت و منافع ملی ایران را بهتر برآرده می کند.

 

فهرست مطالب:

چکیده

مقدمه

فصل اول :کلیات تحقیق

1-         کلیات پژوهش

1-1-      بیان مسئله

1-2-      اهداف تحقیق

1-2-1-اهداف اصلی تحقیق

1-2-2- اهداف فرعی تحقیق

1-2-3- هدف کاربردی تحقیق

1-3-      سؤالات تحقیق

1-3-1- سؤال اصلی تحقیق

1-3-2- سؤالات فرعی تحقیق

1-4-      فرضیات تحقیق

1-4-1- فرضیه اصلی تحقیق

1-4-2- فرضیات فرعی تحقیق

1-5-      اهمیت و ضرورت تحقیق

1-6-      پیشینه تحقیق

1-6-1- جمع بندی پیشینه تحقیق

1-7-      تعریف مفاهیم

1-7-1-گفتمان

1-7-2-سیاست خارجی

1-7-3- خلیج فارس

1-8-      نوع روش تحقیق و جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات

1-9-      سازماندهی پژوهش

1-9-1- جمع بندی سازماندهی پژوهش

فصل دوم : مباحث تئوریک و نظری پیرامون سیاست خارجی

2-         مباحث نظری پیرامون سیاست خارجی

2-1-      معنا و مفهوم سیاست خارجی

2-2-      ابزارهای پیاده سازی سیاست خارجی

2-2-1- چانه زنی دیپلماتیک

2-2-2-تبلیغات

2-2-3- پاداش و اجبار اقتصادی

2-3-      قدرت و سیاست خارجی

2-4-      عوامل تأثیرگذار بر طرح و اجرای سیاست خارجی.

2-4-1- مبانی اعتقادی

2-4-2- فرهنگ عمومی و سیاسی

2-4-3-تصویر کلی از سیاست بین الملل

2-4-4- برداشت ها

2-4-5- مشکلات داخلی و افکار عمومی

2-4-6- نیازهای داخلی

2-4-7- ساختار نظام بین الملل

2-5-      مؤلفه ها و متغیرهای مؤثر در سیاست خارجی

2-5-1- متغیرهای فردی

2-5-2-متغیرهای نقش گرایانه

2-5-3-متغیرهای دیوانسالارانه

2-5-4-متغیرهای ملی

2-5-5-متغیرهای نظام گرایانه

2-6-      الگوها و مدل های تصمیم گیری در سیاست خارجی

2-6-1-الگوی عقلانی در تصمیم گیری

2-6-2- مدل رضایت بخش

2-6-3- مدل فزاینده

2-6-4- الگوی سیاست های دیوانی

2-6-5- الگوی بروکراتیک

2-6-6- مدل روان شناختی تصمیم گیری در سیاست خارجی

2-6-7- الگوی تصمیم گیری شهودی و شهودی چند وجهی

2-7-      جمع بندی فصل دوم

فصل سوم : مبانی نظری سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران

3-         مبانی نظری؛ اصول و اهداف سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران

3-1-      اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران

3-1-1- جغرافیای سیاسی ایران

3-1-2- اهمیت انرژی

3-1-3- تمایل به فرهنگ غرب

3-1-4- استقلال خواهی

3-2-      اهداف سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران

3-2-1- اهداف ملی

3-2-2- اهداف فراملی

3-2-2-1-حفظ کیان اسلام

3-2-2-2-صدور انقلاب اسلامی

3-2-2-3-وحدت جهان اسلام

3-2-2-4-تشکیل جامعه جهانی

3-2-2-5-کسب اعتبار و وجهه بین المللی

3-3-      شاخص های سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران

3-3-1- اسلام گرایی

3-3-2- ایران مداری

3-3-3- جهان گرایی

3-3-4- هژمون گرایی منطقه ای

3-3-5- قاعده نفی سبیل و ناوابستگی به نظام سلطه

3-3-6- عدالت طلبی

3-3-7- عدم تعهد و جهان سوم گرایی

3-4-راهبردهای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران

4-3-1- راهبردهای ایران ابرقدرت

4-3-2- اعمال تدابیر بازدارنده

4-3-3- گسترش همکاری های منطقه ای

4-3-4- اتخاد و ائتلاف با دولت های همسو

4-3-5- الهام بخشی

4-3-6- ایجاد مصالحه گرایی و فضای اعتمادسازی

فصل چهارم : جهتگیری گفتمانهای سیاست خارجی در ایران بعد از انقلاب

4-         گفتمان های سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران

4-1-      جهتگیری های سیاست خارجی ایران بعد از انقلاب اسلامی

4-1-1- گفتمان مصلحت محور یا واقع گرا

4-1-2- گفتمان ارزش محور یا آرمانگرا، دوران جنگی تحمیلی

4-1-3- گفتمان منفعت محور- اصلاح طلبی، ریاست جمهوری هاشمی

4-1-3-1- روابط ایران و کشورهای منطقه خلیج فارس

4-1-4- گفتمان فرهنگ گرای سیاست محور

4-1-4-1- روابط ایران و کشورهای منطقه خلیج فارس

4-1-4-2- گفتمان عمل‌گرایی در سـیاست خارجی تنش‌زدا

 فصل پنجم؛ گفتمان های سیاست خارجی در ایران در دوره محمود احمدی نژاد

5-         سیاست خارجی ایران در دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد

5-1-      اصول و مواضع سیاست خارجی احمدی نژاد

5-2-      رویکرد سیاست خارجی تهاجمی

5-3-      روابط ایران و شورای همکاری خلیج فارس در دوره احمدی نژاد

5-3-1- نخستین واکنشهای اعراب به حکومت جدید در ایران

5-3-2- مسئله هسته ای ایران چالشی در روابط با اعراب

5-3-3- اختلاف بر سر جزایر سه گانه و مسئله فلسطین

5-4-      عملکرد کلی محمود احمدی نژاد

5-5-      مروری بر سفرهای احمدی نژاد به کشورهای حوزه خلیج فارس

5-6-      مقایسه اصول و راهبردهای سیاست خارجی دولتهای خاتمی و احمدی نژاد

5-6-1- تهاجم به جای تعامل

5-6-2- پرهیز از شعار

5-6-3- واقع گرایی و مصلحت گرایی

5-6-4- آمریکای لاتین به جای همسایگان

5-7-جمع بندی

نتیجه گیری

فهرست منابع

کتاب های فارسی

مقالات فارسی

چکیده انگلیسی

 

 فهرست منابع

کتاب های فارسی

احتشامی، انوشیروان (1387)، سیاست خارجی ایران در دوران اصلاحات، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی.

اخوان زنجانی، داریوش (1389)، جهانی شدن و سیاست خارجی، تهران: وزارت امور خارجه، موسسه چاپ و انتشارات.

ازغندی، علیرضا (1386)، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران: انتشارات قومس.

اشرافی، مرتضی (1390)، مبانی تاریخی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، قم: انتشارات دارالسفیر.

اطاعت، جواد (1387)، ژئوبولیتیک و سیاست خارجی ایران، تهران: ناشر انتخاب.

الوانی، سید مهدی (1373)، تصمیم گیری و تعیین خط مشی دولتی، تهران: انتشارات سمت.

الهی، همایون (1378)، خلیج فارس و مسائل آن، تهران: نشرقومس.

امامی، محمدعلی (1388)، عوامل تأثیرگذار داخلی در خلیج فارس، تهران: انتشارات وزارت امور خارجه.

ایزدی، بیژن (1371)، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.

ایوانز، گراهام، نونام، جفری (1381)، فرهنگ روابط بین الملل، ترجمه حمیرا مشیرزاده و حسین شریفی طراز کوهی، تهران: نشر میزان.

آشوری، داریوش (1376)، دانشنامه سیاسی، چاپ چهارم، تهران: انتشارات مروارید.

باربر، جیمز و مایکل اسمیت (1373)، ماهیت سیاست‌گزاری خارجی در دنیای وابستگی متقابل کشورها، ترجمه حسین سیف‌زاده، تهران: نشر قومس.

تسلیمی، محمد سعید (1387)، تحلیل فرایندی خط مشی گذاری و تصمیم گیری، تهران: انتشارات سمت.

دهقان طرزجانی، محمود (1379)، روابط خارجی ایران و همسایگان در دهه دوم انقلاب اسلامی، تهران: انتشارات سروش.

دهقانی فیروز آبادی، سید جلال (1389)، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران: انتشارات سمت.

دهقانی فیروزآبادی، سیدجلال (1387)، چارچوبی مفهومی برای ارزیابی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران: معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی.

رمضانی، روح الله (1392)، چارچوبی تحیلی برای بررسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، ترجمه علیرضا طیب، تهران: نشر نی.

سریع‌القلم، محمود (1387)، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، بازبینی نظری و پارادایم ائتلاف، تهران: مـرکز تـحقیقات استراتژیک.

غرایاق زندی، داود (1387)، تبارشناسی فرهنگی آنارشی در خلیج‌فارس، در، ادیب مقدم، سـیاست بـین‌المللی خـلیج‌فارس،، تهران: نشر شیرازه.

فاکس، جاناتان و سندلر، شموئل (1389)، دین در روابط بین‌الملل، ترجمه محمدحسین خانی، مهشاد حسینی و سمانه امیر نکوئی، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ص).

فوزی تویسرکانی، یحیی (1384)، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران، تهران: مؤسسه تنظیم و نشرآثار امام خمینی (س).

قاسمی، فرهاد (1384)، اصول روابط بین الملل، تهران: نشر میزان.

قوام، سید عبدالعلی (1389)، اصول روابط بین الملل و سیاست خارجی، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت).

محمدی، منوچهر (1386)، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، اصول و مسائل، تهران: نشر دادگستر.

مصفا، نسرین (1385)، نگاهی به سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، با همکاری حسین نوروزی، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه، چاپ اول.

مولانا، حمید؛ (1382)، فراسوی دولت –ملت؛ امام خمینی و احیای هویت اسلامی، مجموعه مقالات: ایدئولوژی، رهبری و فرایند انقلاب اسلامی، (مجموعه کنگره بین المللی تبیین انقلاب اسلامی)، تهران: عروج، جلد 1.

نقیب زاده، احمد (1387)، تحولات روابط بین الملل، تهران: نشرقومس.

نقیب زاده، احمد (1388)، فرایند تصمیم گیری در سیاست خارجی ایران (چالش ها، آسیب ها و راهکارها)، تهران: معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی.

نوروزی، حسین (1385)، نگاهی به سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین الللی.

هالستی،كی جی(1373)، مبانی تحلیل سیاست بین الملل، ترجمه بهرام مستقیمی و مسعود طارم سری، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی.

مقالات

احمدیان، قدرت (1378)، «خلیج‌فارس: رژیم امنیتی یا معضل امنیتی؟»، فصلنامه‌ مطالعات خاورمیانه، شماره‌ 1.

اخوان کاظمی، بهرام (1389)، «واگرایی‌ها و هم‌گرائی‌ها در روابط ایران و عربستان»، فصلنامه مطالعات خاورمیانه، شماره 20.

ازغندی، سید علی‌رضا (1387)، «تنش‌زدایی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، مجله‌ سیاست خارجی، شماره 4.

ازغندی، علیرضا (1378)، «تنش زدایی در سیاست خارجی، مورد جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه سیاست خارجی، سال سیزدهم، زمستان، صص 1026-1057.

اقارب پرست، محمدرضا (1390)، «امنیت در حوزه خلیج فارس»، تهران: ماهنامه خلیج فارس و امنیت مرکز مطالعات خلیج فارس، شماره 22.

آقایی، سید داوود (1385)، «سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دوران جنگ هشت ساله با نگاهی به جایگاه جامه اروپایی در این سیاست»، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 73، صص 34-2.

ترابی، طاهره (1389)، «تنش زدایی نامتوازن در سیاست خارجی ایران 88-1367»، فصلنامه ژئوپلیتیک، دره 6، شماره 3، صص 120-102.

جوادی ارجمند، محمد جواد، چابکی، ام البنین (1387)، «هویت و شاخص های سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه سیاست، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دوره 40، شماره 1، صص 59-39.

جوکار، محمدصادق، طوسی، مهدی (1389)، «تحلیل تئوریک فرهنگ های حاکم بر روابط ایران و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس»، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بین المللی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا، شماره پنجم، صص 202-171.

حافظیان، محمد حسین (1388) «روابط ایران و کشورهای عربی خلیج فارس: چشم اندازهای آینده»، فصلنامه مطالعات خاورمیانه، سال شانزدهم، شماره 2، صص 28-7.

خانی، حسین (1389)، «مؤلفه های نظری اقتدار ملی در سیاست خارجی اسلامی، با تأکید بر اندیشه‌های امام خمینی»، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال سیزدهم، شماره 3، صص 171-150.

دهشیری، محمدرضا (1385)، «چرخه آرمان گرایی و واقع گرایی در سیاست خارجی جمهوری اسلمی ایران»، فصلنامه سیاست خارجی، سال پانزدهم، شماره 2.

دهقانی فیروزآبادی، سید جلال (1386)، «گفتمان اصول گرایی عدالت محور در سیاست خارجی دولت احمدی نژاد»، مجله دانش سیاسی، سال سوم، شماره 1، صص 98-67.

دهقانی فیروزآبادی، سید جلال و عطایی، مهدی (1393)، «گفتمان هسته ای دولت یازدهم»، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال هفدهم، شماره 63، صص 120-88.

دهقانی فیروزآبادی، سیدجلال(پاییز 1388)، «منابع ملی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، مجله سیاست، شماره 11.

دهقانی فیروزآبادی، سیدجلال (1388)، «منابع ملی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، مجله سیاست، شماره 11.

رحمانی، هما (1392)، «نشانه های الهام بخش در رهبری منطقه ای جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه سیاست، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 3، پاییز، صص 502-483.

رسولی ثانی آبادی، الهام (1391)، «بررسی سیاست خارجی دولتهای انقلابی جدید در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا بر اساس مدل پیوستگی جیمز روزنا»، فصلنامه راهبرد، سال بیست و یکم، شماره 63، صص 111-93.

سجادپور، سید محمدکاظم (1380)، «ایران و یازده سپتامبر: چارچوبی مفهومی برای درک سیاست خارجی»، فصلنامه سیاست خارجی، سال 15، شماره 4.

سریع القلم، محمود (1388)، «سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران؛ نقد نظری و طرح ائتلاف»، مجلس و پژوهش، سال نهم، شماره 35، صص 82-66.

سریع‌القلم، محمود( 1388). «سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران: قابلیت و امکان تغییر». فصلنامه بین‌المللی روابط خارجی، شماره 1، مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، بهار، صص21-40.

سلیمانی، غلامعلی (1390)، «نقد و بررسی مدل عقلانی تصمیم گیری در سیاست خارجی، از گونه‌های تعدیل شده الگوی عقلانی تا مدل های جایگزین»، فصلنامه سیاست خارجی، سال بیست و پنجم، شماره 2، صص 251-230.

سمیعی، علیرضا، امیربیگ، علی (1388)، «قدرت منطقه ای ایران و چالش های خارجی پیش روی آن»، فصلنامه سیاست، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دوره 41، شماره 4، صص: 118-97.

شجاعی، هادی (1389)، «اهداف و راهبردهای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، نشریه معرفت، سال نوزدهم، شماره 153، صص 40-23.

صدری، هومن (1381)، «جهت گیری های سیاست خارجی ایران 1975-1997»، فصلنامه مطالعات راهبردی، ترجمه حسین علیپور، سال پنجم، شماره 2، صص 464-444.

عمادی، سید رضی (1389)، «عوامل تأثیرگذار بر تصمیم سازی خارجی روسیه»، فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، شماره 70، صص 95-70.

عیوضی، محمد رحیم (1387)، «تحلیلی بر سیاست خارجی آقای دکتر محمود احمدی نژاد»، راهبرد، شماره 14، صص 232-210.

غرایاق زندی، هومن (1387)، «اصول و مبانی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران: جستاری در متون»، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال یازدهم، شماره2، صص 315-278.

فرازمند، محمد (1383)، «جمهوری اسلامی ایران و عربستان به سوی افق‌های جدید همکاری»، مجله سیاست خارجی، شماره 2.

فرزین نیا، زیبا (1387)، «کارآمدی گفتگوی تمدنها در سیاست خارجی ایران»، سیاست خارجی، سال دوازدهم، شماره 2.

قهرمانپور، رحمن (1383)، «تحلیل تکوین گرایانه سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال هفتم، شماره 1، صص: 90-72.

گنج خانلو، مصدق، ثناقربانی، جلال (1394)، «تغییر یا تداوم چرخه سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در تقابل با تهدیدات امنیت ملی»، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال هجدهم، شماره 4، صص 123-90.

متقی، ابراهیم (1385)، «جمهوری اسلامی و تحلیل گفتمان های سیاست خارجی»، نشریه زمانه، شماره 53-54، صص 15-1.

مختاری، اکبر (1383)، «بررسی واقع گرایانه سیاست خارجی خاتمی»، نشریه گزارش، شماره 159، صص 62-54.

محمدنیا، مهدی (1394)، «بررسی تطبیقی سیاست خارجی دولت های اصول گرا و اعتدال»، فصلنامه سیاست پژوهی، دوره دوم، شماره 1، صص 204-175.

ملکی، عباس، (1383)، «تحلیلی بر بیانیه اخیر شورای همکاری خلیج فارس در باره جزایر سه گانه ایران»، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال سوم، شماره 4.

منصوری مقدم، جهانشیر، اسمعیلی، علی (1390)، «تحلیلی بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دوره ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد از نظر مدل پیوستگی جیمز روزنا»، فصلنامه سیاست، مجله دانشکد حقوق و علوم سیاسی، دوره 41، شماره 1، صص 300-283.

میلانی، محسن (1383)، «سیاست خارجی ایران در صحنه جهانی»، تهران: مجله راهبرد، شماره 31.

نوروزی، نورمحمد (1383)، «تحول گفتمان سیاسی و پویایی در الگوی کنش سیاست خارجی ایران»، راهبرد، شماره 31، صص 225-197.

یزدان فام، محمود (1387)، «مقدمه ای بر تحلیل سیاست خارجی»، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال یازدهم، شماره دوم، صص 257-247.